სიყვარული ცხოვრების არსია.... გალაკტიონის სიტყვებს მოვიშველიებ:
"უსიყვარულოდ მზე არ სუფევს ცის კამარაზე"
სიყვერული მუდმივია, მაგრამ ის ხანდახნ გარდაიქმნება ერტი ფორმიდან მეორეში....
მაგალითად ცოლქმარს შორის სიყვარული თანდათან ისეთი მწველი აღარაა....ეს სიყვარული გადადის შვილებზე...ანუ მათი სიყვარული უკვე მომავალზე ზრუნვაში გარდაიქმნება....
ნამდვილი სიყვარული არასოდეს არ ქრება....
ეს რა თქმა უნდა ჩემი აზრია.....
და ყველას თავისი აზრი აქვს.....